Rondje Schotland

REISBLOG 8:
Dag 31: zaterdag 16 juli 2016: The Isle of Cumbrae:
In de loop van de morgen fiets ik naar Largs. Daar vertrekt de ferry naar The Isle of Cumbrae. Hoewel er ook auto’s rijden is het een fietseiland. Veel mensen uit Glasgow fietsen een rondje over het eiland. Voor mij is het eiland 106 op mijn lijstje. Om nieuwe eilanden te bezoeken moet ik steeds verder weg.
Het waait hard, het is koud en het regent; geen ideale dag. Vlak voor het dorpje Millport merk ik dat mijn achterband leegloopt. In Millport zijn er meerdere fietsverhuurders, een pomp is snel gevonden. Na 5 minuten is de band weer leeg, hij is lek. Weer ben ik in de buurt van een fietsverhuurder. Deze heeft het te druk met het verhuren van fietsen. Hij geeft wel twee bandenwippers te leen en verkoopt me een setje plakkers. Ik moet het buiten, voor de winkel zelf repareren. Dat lukt. Het is de tweede keer in deze vakantie, op de eerste dag had ik een lekke voorband.
Bij het dorpje Millport zie ik dat de mooringboeien voor bezoekers niet gebruikt worden. Ook de andere zeilers vonden de omstandigheden te ruw om er aan te meren.
Op de kade is er een honestybox waarin je het mooringgeld kunt deponeren. Er is geen controle, even aan de mooring kost 5 Pound en een nacht 10 Pound.
Vooral het dorpje Millport is gezellig. De westkant van het eiland is minder interessant dan de oostkant. Of kwam het omdat ik daar de wind in de rug had?
In de namiddag ben ik weer aan boord en luister naar het tourverslag.
Mijn volgende doel wordt Isle of Arran. Op dit eiland is geen jachthaven en moet ik aan een mooring aanleggen. Ik kies voor een mooring bij Lochranza. Omdat het morgen nog steeds hard waait stel ik deze reis uit tot overmorgen. Kan ik morgen Largs bezoeken. Een extra rustdag.
Bedankt voor alle felicitaties!
Dag 32: zondag 17 juli 2016: Largs:
Na een vermoeiende verjaardag mocht ik uitslapen. Het is ’s morgens zwaar bewolkt, 12 graden, het spettert af en toe maar het is overwegend droog. Tot mijn grote verrassing vind ik nog een paar droge sokken. In de kajuit is het met een dikke trui en een fleece jack uit te houden.
Mijn voorraad schone onderbroeken is geslonken, er is hier een laundry, dus zondag wasdag.
Ook haal ik 2 jerrycans benzine. Meestal verkopen ze slechts diesel in een jachthaven maar hier ook benzine, wel iets duurder.
Daarna vul ik mijn proviand aan. Het lijkt of de winkels hier de gehele week geopend zijn.
Tegelijkertijd fiets ik door Largs. Ook hier is de onvermijdelijke oubollige kermis op de pier.
Er worden foto’s gemaakt van een groep mannen gekleed in een kilt.
In de namiddag lijkt het weer te verbeteren; de luchtvochtigheidsgraad wordt lager en het voelt direct veel aangenamer. Terwijl ik in de kajuit naar het tourverslag luister kan het schuifdak helemaal open. Er is minder wind. Volgens Windguru kunnen er vannacht windvlagen voorkomen tot windkracht 6! Klopt niet helemaal wat ik nu beweer, want de windkracht is een gemiddelde waarde gedurende 10 minuten en een windvlaag duurt geen tien minuten. Het is wel de reden dat ik vannacht nog niet aan een mooringboei wil liggen. Veel te onrustig.
Morgenvroeg gaat de reis verder naar Lochranza op het eiland Isle of Arran. Daar wil ik mijn nieuwe rubberboot en het motortje uitproberen. Of ik er één of twee nachten blijf zal ik daar beslissen. Dinsdag zal de temperatuur boven de 20 graden zijn. Zelfs vele Schotten vermelden dit met vreugde! Ze zijn wel slecht weer gewend, veel Schotten lopen in korte broek en een t-shirt, ook als het koud is.
Als ik ’s avonds laat op Windguru kijk blijkt het dat er ook deze nacht veel minder wind zal zijn. Niets is veranderlijker dan het weer. Ik bewaar de windgegevens van de komende dagen door er een printscreen van te maken en op te slaan in Picasa. Mocht er de volgende dagen geen contact zijn met het internet heb ik toch de (dan verouderde) gegevens.
Dag 33: maandag 18 juli 2016: Largs – Lochranza:
Slecht geslapen vannacht. Komt het door de weersverandering? Al wekenlang lig ik ’s nachts onder twee slaapzakken. Nu bleek één meer dan genoeg.
Vanmorgen om 10 uur uit de haven van Largs vertrokken naar Lochranza. Tussen Isle Of Cumbrae en Little Cumbrae kan ik de zeilen hijsen en de motor hoog kantelen. Als later de snelheid onder 1 knoop komt schakel ik de motor weer bij.
Na 17,6 mijl bereik ik de baai Lochranza. De baai is aan drie kanten omringd door bergen en daarom erg beschut. Visitors mogen aan de blauwe moorings vastmaken. Omdat ik er al om half twee arriveer zijn er voldoende moorings beschikbaar. Later wordt er gemopperd omdat ze allemaal bezet zijn.
De rubberboot uit het vooronder gehaald en op het achterdek opgepompt. Door de beperkte ruimte was dat niet eenvoudig. Met succes een proefrondje gepeddeld.
Daarna het motortje uit de bakskist gehaald en gemonteerd. Het is een heel klein viertakt motortje van 1,2 PK. Zoals ze ook voor grasmaaiers gebruiken. De buren kijken er van op. Zo een buitenboordmotor hadden ze niet eerder gezien. Hiermee ook een proefrondje gemaakt. Het ding maakt meer lawaai dan een normale bbm, maar ook dit proefrondje lukt prima.
Je bent met zoiets langer bezig dan je verwacht. Om half vijf lukt het me naar de dinghysteiger te varen. Ik ben weer op een eiland.
De omgeving is er prachtig. Zo relaxt dat je een pijp zou willen roken.
Er is op twee kilometer afstand een distillery vertelt iemand op de steiger. Ik besluit om een dagje te blijven op deze mooie plek en morgen de whiskystoker te bezoeken.
Bij de afwas bleek dat de watertank leeg is en aan een mooringboei is geen kraan. Dan is het toch makkelijk, zo een rubberbootje. Met een grote jerrycan haal ik bij de ferrysteiger water.
Een keer niet afwassen is niet bezwaarlijk zijn maar een avond zonder koffie kan natuurlijk niet!
Het is bijna elf uur, de zee is spiegelglad op dit moment. Ik verwacht hier goed te kunnen slapen.
Dag 33: dinsdag 19 juli 2016: Lochranza / Isles of Arran:
Inderdaad, ik heb goed geslapen. Vanmorgen mijn ovenpan gebruikt voor de broodjes. Ik heb geen oven aan boord, met een grote pan met deksel lukt het bijna net zo goed als thuis.
Gisteravond en vandaag een heel klein scheurtje tussen ballasttank en romp dichtgemaakt met epoxy filler. Er kwam niet veel water naar binnen, maar vele druppels maken een grote plas.
Daarom werden mijn sokken steeds nat.
Het weer is totaal omgeslagen. Twee dagen geleden was het nat en koud. ’s Morgens 12 graden. In de kajuit was het uit te houden met een dikke trui en een fleece jack. Gisteren werd het al warm, vandaag was het 26 graden. Bijna alle vocht is uit de Almare verdwenen.
Na de middag naar de dinghy steiger gevaren, sandwiches gekocht en naar de distellery gelopen.
Ik was er om half twee en om half drie begint er een rondleiding. Intussen met andere zeilers gesproken. Zij woonden in Poole (zuidkust Engeland) en nu in Largs (Schotland) Hun zeilboot hebben ze overgevaren. Van alle zeilers hoor ik dat het lastig is om alleen door het Crinan Canal te varen. Het schijnt dat je de sluizen zelf moet bedienen en dat is lastig als je solo vaart.
Mr. Campbell (met kilt) doet de rondleiding door de destilleerderij. Hij verontschuldigd zich dat hij Schots spreekt en zal trachten dit in een langzaam tempo te doen. Door zijn enthousiasme komt daar weinig van terecht, ik heb het niet helemaal kunnen volgen. Het komt er op neer dat je tarwe, gerst en water nodig hebt. Op het Isle of Arran komt het zuiverste water van de bergen stromen. Daarom is de whisky van hier de beste. Kortere uitleg is niet mogelijk. Natuurlijk mag je de whisky proeven. (Niet doorvertellen, het glaasje heb ik meegenomen). Je kunt uiteraard een fles whisky kopen, maar ik ben geen liefhebber. De fles Glen Ord whisky die ik in 2002 kocht is nog steeds niet leeg. Die whisky is niet meer 12 jaar oud maar intussen 26 jaar.
Op dit moment is het 22 uur 20 (Schotse tijd) en het luik staat nog geheel open. Buiten is het 20 graden en in de kajuit 22. Nadat ik de dinghy en het motortje heb opgeruimd heb ik een poos in de kuip gezeten. Het kleine beetje wind zorgt ervoor dat het uitzicht steeds anders wordt.
De laptop geeft aan dat er nog 7 minuten resten, ik moet stoppen!
Morgen naar Adrishaig, het begin van het Crinan Canal.
Dag 34: woensdag 20 juli 2016: Lochranza / Isle of Arran – Adrishaig:

Er werd voor de Schotse radio al voor gewaarschuwd: onweer met felle regenbuien. Direct nadat ik gisteravond in mijn slaapzak kroop begon het te onweren en te regenen. Niet erg dacht ik. Ik lig droog en tussen andere hoge schepen. De bliksem zal mijn kleien scheepje niet treffen.
Maar na het onweer ging het stormen. De wind gierde rondom de Almare. Dat was niet voorspeld!
Ik lig in een Loch. Deze heeft een u-vorm. De wind komt vanuit het onderste deel van de u over de bergen het Loch in. Daarom worden er vrijwel geen hoge golven opgebouwd. Gelukkig, want het ging behoorlijk te keer. Van slapen kwam niets terecht. Na half drie was de wind zodanig geluwd dat ik in slaap viel.
Vanmorgen vroeg was het zwaar bewolkt en kouder. Na gisteren met circa 26 graden was het nu ongeveer 15 graden. Het zicht is slecht maar niet te slecht om aan de volgende route te beginnen.
Wind is er niet meer, ik vaar dus op de motor naar Adrishaig en kom er om half twee aan.
Aan het Sealock moet ik me weer officieel melden voor het volgende kanaal; het Crinan Canal.
Of is geassisteerd wil worden bij de sluizen? Dat weiger ik met de boodschap: ik heb al voldoende betaald. Voor 60 Pound kun je assistentie kopen. In het Forth & Clyde Canal gingen er op het laatste deel 4 sluiswachters mee en dat was in de prijs inbegrepen.
In het Crinan Canal moet je de sluizen zelf bedienen. Morgen zal ik aan de bemanning van een ander schip om medewerking vragen.
Na aankomst in het volgende dorp benzine gekocht. In Adrishaig boodschappen gedaan bij de Co-oP en de watertank gevuld. Ik ben klaar voor het volgende deel!