Rondje Schotland

REISBLOG 7:
Dag 27: dinsdag 12 juli 2016: Bowling:
Vanmorgen begonnen met het plaatsen van de mast. Een Schotse medezeiler is bereid om eventjes mee te helpen bij het omhoogtrekken van de mast. Goed dat hij er bij was want hij zag op een bepaald moment dat de kabels van de windmeter en de marifoon klem zaten tussen de mast en de mastvoet. Dat kon tijdig worden verholpen.
Het plaatsen van de mast duurt ongeveer 3,5 uur. Nu kan ik me weer vrij bewegen op het dek en stoot ik niet mijn hoofd aan de mast als ik uit de kajuit stap.
Daarna 2 keer naar een benzinestation gereden voor 4 jerrycans benzine en gelijk boodschappen gedaan. En de watertank gevuld.
Op dat moment is het laag water en kan ik niet vertrekken uit Bowling. Dat doe ik morgen om half negen. Mooie tijd om te vertrekken na een volledige nachtrust. Mijn doel is Holy Loch, de afstand is iets meer dan 16 mijl hemelsbreed. Eerst over een drukbevaren Clyde.
Vanavond heb ik koffie en whisky gedronken bij de Schotse buren Cathryn an Daniel. Zij kunnen veel over de omgeving vertellen en advies geven voor het volgende deel van mijn tocht. Hoe is het mogelijk, hij is ook elektrotechnicus heeft ook openbare verlichting verkocht!
In de namiddag heb ik reisblog 6 kunnen verzenden. Ik heb me voor 30 dagen geabonneerd op HighlandWi-Fi. Dat wil nog niet zeggen dat ik overal in Schotland op het internet kan.
In het reisblog vermeld ik dat ik in Glasgow ben. Dat is niet waar maar de plaats Bowling U.K. kent Google Maps niet maar wel Bowling in de VS. Glasgow is ongeveer 7 landmijlen van Bowling.
Na twee glazen whisky weet je niet meer wat je schrijft, ik stop ermee voor vandaag.
O ja, een wonder vandaag; het was de gehele dag droog!
Dag 28: woensdag 13 juli 2016: Bowling – Holy Loch:

Zowel de sluiswachter als de buurman hadden haast. Om 10 voor half negen lagen we al in de sluis. Om half negen waren we op de Clyde. Een drukbevaren rivier zegt de brochure. Je mag er niet zeilen. Ik heb geen schip gezien! Van zeilen in de vaargeul kon ook vandaag geen sprake zijn.
De wind was pal tegen. Wel had ik de stroom mee, 1.5 tot 2 knopen.
Holy Loch, daar wil je heen. Als je het internationaal vertaald is het een heilig gat!
Hemelsbreed is de afstand 16.06 zeemijl. Als je de bochten meerekent is het meer dan 17 mijl, maar het log van de Almare gaf slechts 12,6 mijl aan vanwege de gunstige stroming.
Bij het opstaan was het droog maar daarna werd het nat. Bij het binnenvaren van Holy Loch werd het droog. Onderweg enkele foto’s gemaakt. Van de heldere lucht aan de ene kant en de donker lucht aan de andere kant. Je zag geen verschil in de kleur van het zeewater en de lucht.
Om half twaalf kon ik de Almare vastmaken in de Holy Loch Marina. Het Loch wordt omringd door bergen en ligt erg beschut. Een niet te beschrijven mooi plekje.
Na de lunch op de fiets de omgeving verkent. Als je de weg langs het water neemt is het minder heuvelachtig en hoef je niet zo vaak af te stappen om de hellingen te nemen.
Terug aan boord heb ik de koelleiding van de buitenboordmotor doorgespoeld met leidingwater volgens de instructie van het manual. Dit vooral vanwege het vuil van het kanaal en zout water.
Cathryn en Daniel; de buren van gisteren, zijn ook naar Holy Loch gevaren. Daniel kwam nog even langs. Als volgende haven had ik Rothesay op Isle of Bute gekozen. Maar volgens hem is dit een erg toeristische haven. Hij beveelt de haven van Port Bannatyne aan, slechts drie mijl verder.
Vanuit die plaats kun je naar Rothesay fietsen.
’s Avonds werd er in het Loch gezeild met Loch Long zeilschepen. Snelle, slanke zeilscheepjes die je hier veel ziet.
In de namiddag was het mogelijk om in de kuip te lezen. Het was ongeveer 19 graden. Nu, om tien uur ’s avonds is het buiten 12 graden en binnen in de kajuit 17! Je gaat aan de kou wennen.
Dag 29: donderdag 14 juli 2016: Holy Loch – Port Bannatyne:
Iets na negenen uit de haven vertrokken en direct de zeilen gehesen. Het is goed dat ik de stroom mee heb want er is erg weinig wind, ik kruip vooruit. Als ik mijn koers moet wijzigen en de veerbootroute voorbij ben start ik de motor. Met het grootzeil en de motor bereik ik snel mijn volgende bestemming: Port Bannatyne op Isles of Bute. Eiland nummer 105 op mijn lijstje!
Deze jachthaven ligt ook erg beschut in een Loch. Net als in Holy Loch ligt het er erg rustig.
Ook de route erheen tussen de bergen door de Firth of Clyde was mooi, niet te beschrijven.
Op het moment is het warm, 19 graden. Korte broeken weer. Op het water (12 graden) moet ik wel mijn zeilkleding aan. Mijn neus is rood en verbrand. Door de zon, niet door de whisky.
In het dorp Port Bannatyne is een postkantoor waar ook brood en melk wordt verkocht. Mevrouw de havenmeester raadt mij aan de boodschappen te halen bij de Co-oP in Rothesay. Ik was toch al van plan naar dit stadje te fietsen.
Inderdaad, je kunt er je boot beter niet aanmeren; het stinkt in die haven door het afval. Op de pier is een oubollige kermis. Je kunt er o.a. op een matje van een glijbaan glijden. Er is veel plezier- publiek. Stadje bekeken, boodschappen gedaan en teruggefietst.
Het was mijn bedoeling morgen door te varen naar Millport op het eiland Cumbrea. Maar daar zijn geen steigers, je moet er aan moorings (vastmaakboeien) aanleggen en met een dinghy aan land gaan. Aan het eind van die dag wordt er echter veel wind voorspeld; windkracht 5 en 6 vanuit het zuiden! Onbeschut lig je er niet prettig, je kunt dan nauwelijks slapen.
Mijn plan is daarom aangepast; ik vaar vroeg in de morgen naar Largs. Jachthaven Largs ligt op minder dan 10 mijl afstand, is erg groot en beschut.
Zaterdag ga ik met de ferry naar Cumbrea om het eiland rond te fietsen.
Op die dag wordt deze oude man 70 jaar. Mijn verjaardag zal ik later vieren.
’s Avonds een wandeling gemaakt door Port Bannatyne. De huizen op dit eiland schijnen onbetaalbaar te zijn volgens een buurman.
Dag 30: vrijdag 15 juli 2016: Port Bannatyne – Largs:
Omdat het regent heerst er een doodse stilte in de haven. Iedereen slaapt uit. Behalve de kapitein van de Almare. Die vertrekt om kwart voor negen naar Largs. Dat wil zeggen niet naar de plaats Largs maar naar de jachthaven Largs. Deze jachthaven ligt ongeveer 1,5 mijl zuidelijker.
Het is een korte maar geen plezierige tocht; het begint al behoorlijk te waaien. Er vormen zich schuimkopjes op het water; ongeveer windkracht 5 en uiteraard is de wind grotendeels tegen. Het zicht werd erg slecht maar het digitale programma van Navionics op mijn tablet vertelt me waar ik ben en ik zie waar ik de koers moet wijzigen. Ik kan het tablet niet in de regen gebruiken.
Door de regendruppels wordt steeds een andere app gestart. Ik ga steeds weer eventjes in de kajuit om de koers te controleren. Daardoor wordt het ook binnen nat.
Vlak voor de jachthaven meld ik me per marifoon op kanaal 80 bij de havenmeester. Hij verwijst mij naar box J 24. Een goed plekje met de neus van de Almare in de wind.
Als het in de haven regent leg ik een grote paraplu over de kajuitingang zodat er nog steeds contact is met de buitenwereld.
Ik blijf de gehele dag in de kajuit. Er is maar één bui die de gehele dag duurt. Vervelen doe ik me niet, gelukkig is er een goede internetverbinding. Ik luister naar het Tour de France verslag op radio 1, doe tegelijkertijd enkele spelletjes op de computer en lees. Op het moment lees ik In Europa geschreven door Geert Mak. De Europese geschiedenis na 1900. Als het te langdradig wordt (veel ellende) lees ik een ander boek.
De beslissing om niet naar Millport op het eiland Cumbrea te varen was goed. ’s Middags gaat het nog harder waaien, windvlagen tot en met windkracht 6. Dan wil je niet onbeschut aan een mooring liggen.
Morgen op de fiets met de ferry naar Cumbrea, ik hoop op beter weer. In Nederland is het weer beter hoorde ik via de radio.